Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

ΔΕΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΟΡΕΥΤΕΣ ΤΟΥ TANGO



1. Αγκαλιά
Το Tango ξεκινά με μια αγκαλιά. Είναι η πρώτη σύνδεση στο χορό. Η αγκαλιά στο τάνγκο είναι σαν μια αγκαλιά στην καθημερινή μας ζωή: οφείλει να είναι φυσική και στοργική, διαφορετικά δεν έχει νόημα. Αγκαλιάστε το σύντροφό σας σαν να είστε έτοιμοι να χορέψετε το χορό της ζωής σας. Ο καβαλιέρος πρέπει να αγκαλιάζει τη ντάμα του με ασφάλεια αλλά ταυτόχρονα δίνοντάς της την ελευθερία να κινηθεί και να την οδηγεί αβίαστα.  Η ντάμα πρέπει να χαλαρώσει στην αγκαλιά και να αισθάνεται κάθε πρόθεση του καβαλιέρου, γνωρίζοντας τον άξονά της. Το tango είναι μια εμπειρία αμφίδρομη. Κάθε αγκαλιά είναι διαφορετική όπως και κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.  Λένε ότι μπορεί κανείς να κρίνει εάν ένα άτομο μπορεί να χορέψει  tango από την αίσθηση της πρώτης αγκαλιάς.  Η αγκαλιά είναι δική σας ... βρείτε αυτή που σας ταιριάζει και κάντε την «δική σας»!

2. Μουσικότητα
Η μουσική είναι ένα άλλο σημείο της σύνδεσης με το σύντροφό σας. Μην ακούσετε μόνο τη μουσική.  Αισθανθείτε τη.  Στο tango, χορεύουμε με το συναίσθημα που μας δίνει η μελωδία.  Δε μετράμε τα βήματα. Ακούμε με ευαισθησία κάθε ένα από τα μουσικά όργανα που συνθέτουν το όμορφο τραγούδι του τάνγκο. Το ζευγάρι θα πρέπει να αντιλαμβάνεται το τραγούδι από κοινού.  Όταν το ζευγάρι ακούει τη μουσική ως ένα τότε μόνο χορεύουν tango.  Όταν βρισκόμαστε στη γραμμή χορού, σταματάμε να σκεφτόμαστε τη σειρά των βημάτων που έχουμε μάθει ή την όμορφη κίνηση που είδαμε στο YouTube.  Αρκεί να αφεθούμε να μας συνεπάρει η μουσική.  Δεν έχει νόημα να χορεύουμε αν δεν χορεύουμε με τη μουσική.


3. Σύνδεση
Υπάρχουν πολλά στοιχεία στη δημιουργία μιας σύνδεσης: η αγκαλιά, η μουσική, η τεχνική ... αλλά το πιο σημαντικό είναι η πρόθεση της σύνδεσης.  Δεν χορεύουμε μόνοι.  Χορεύουμε σε ζευγάρια. Ξεχνάμε τον εαυτό μας, ξεχνάμε ότι κάνουμε λάθη, ξεχνάμε τον καφέ που ήπιαμε το πρωί ή ό,τι έχουμε να κάνουμε αύριο. Δίνουμε στα 3 λεπτά του τραγουδιού τη σημασία που απαιτείται στο πρόσωπο που χορεύουμε για να γίνει ο χορός «δικός σας» και αιώνιος.

4. Στάση
Η στάση του σώματος είναι πολύ σημαντική. Παρά το γεγονός ότι το tango έχει προέλθει από τους δρόμους του Μπουένος Άιρες, και δεν είχε αρχικά τη δομή που έχει τώρα, χρειάζεται να δουλεύουμε συνεχώς τη στάση μας για να ενισχύσουμε την εμπειρία μας στο χορό. Για να συνδεθούμε σε μια αγκαλιά, έτσι ώστε ο σύντροφός μας να αισθάνεται άνετα και να εκτελέσει μια ποικιλία αλληλουχιών με ευκολία, η σωστή στάση του σώματος αποτελεί το κλειδί.  Η σπονδυλική στήλη πρέπει να είναι ίσια, το κεφάλι ψηλά , το στήθος προτεταμένο, ο κορμός σταθερός αλλά χαλαρός και με αυτοπεποίθηση.  Δεν είναι μόνο μια όμορφη εικόνα αλλά υιοθετώντας μια σωστή στάση δεν θα καταλήξουμε να πατάμε ο ένας τον άλλο ή να σπάσουμε την πλάτη μας. Αυτό πιθανότατα να μειώσει τις πιθανότητες των ανθρώπων που τρέχουν μακριά για να αποφύγουν το χορό μαζί μας.

5. Περπάτημα
Εάν δεν μπορούμε να περπατήσουμε στο tango τότε δεν μπορούμε να χορέψουμε tango. Το περπάτημα είναι το θεμέλιο, η βάση του tango.  Δεν είναι το γνωστό βασικό βήμα που διδάσκεται στα μαθήματα  σε πολλούς αρχάριους.  Αυτό αποτελεί απλά μια βολική σειρά βημάτων για συνδυασμούς  στο tango.  Αν πάμε σε ένα τμήμα αρχαρίων για τάνγκο στο Μπουένος Άιρες, ο δάσκαλος δεν θα μας αφήσει να προχωρήσουμε σε οτιδήποτε άλλο μέχρι να καταλάβουμε πως μπορούμε να περπατάμε και στη συνέχεια να περπατήσουμε σε ζευγάρια. Μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά είναι μια πρόκληση, και όταν εκτελείται σωστά, είναι όμορφο. Λένε ότι χρειάζονται τουλάχιστον 5 έτη για ένα ζευγάρι που χορεύει για να είναι σε θέση να περπατήσει μαζί. Η καλύτερη συμβουλή είναι να μη σταματάμε να εξασκούμε το περπάτημα!

6. Ποιότητα > Ποσότητα
Έχουμε παρακολουθήσει πολλά μαθήματα και νοιώθουμε ότι το μυαλό μας είναι μια βάση δεδομένων για φοβερές φιγούρες.  Δυστυχώς, αυτό δεν μας κάνει καλούς χορευτές.  Το tango έχει να κάνει με την ποιότητα των κινήσεων και όχι με την ποσότητα.  Φτάνει να χρησιμοποιούμε μόνο τα τρία βασικά βήματα και να δημιουργούμε έναν όμορφο χορό.  Μπορούμε επίσης να βάλουμε χίλια βήματα σε ένα tango και να δημιουργήσουμε τον πιο άσχημο χορό.  Γιατί συγκινούμαστε όταν ένα ζευγάρι απλά χορεύει όμορφα στη μουσική;    Βελτιώνουμε την κάθε κίνηση, κατανοούμε την τεχνική, ακούμε τη μουσική και μετά χορεύουμε στη γραμμή χορού.  Διαφορετικά, ας αρκεστούμε σε ένα όμορφο περπάτημα.  Στο Μπουένος Άιρες, θα δείτε να κουνάνε το κεφάλι συγκαταβατικά ως ένδειξη έγκρισης.

7. Γραμμή χορού
Υπάρχουν κοινωνικές ετικέτες για την πίστα. Το πρώτο είναι η γραμμή του χορού. Η γραμμή του χορού κινείται αριστερόστροφα. Οι χορευτές πρέπει να συνεχίσουν να κινούνται γύρω από την πίστα. Ο νοητός κύκλος στο πάτωμα του χορού έχει έναν μεγαλύτερο εξωτερικό κύκλο, τον κύκλο μέσα σε αυτόν και ούτω καθεξής. Οι πιο έμπειροι χορευτές χορεύουν στον εξωτερικό κύκλο για να είναι σε θέση να αναδείξουν την ποιότητα στο χορό τους στο κοινό που κάθεται δεξιά γύρω από το πάτωμα. Οι αρχάριοι βρίσκονται στον εσωτερικό κύκλο. Θα έχουν το δικαίωμα να χορέψουν στον εξωτερικό κύκλο μόνο αν μπορούν να κρατήσουν την κατεύθυνση του χορού, αλλιώς μπορεί να ωθηθούν στο κέντρο. Όταν ξεκινάμε έναν χορό ο καβαλιέρος πρέπει να μπορεί να διευθύνει στη γραμμή του χορού. Δεν πρέπει να κάνουμε βήματα προς τα πίσω στη γραμμή του χορού (βήματα προς τα πίσω πρέπει να εξαλειφθούν ή να ληφθούν μόνο προς τη γραμμή του χορού ή προς το κέντρο του κύκλου) και να κρατάμε την κίνηση προς τα εμπρός. Κάθε ακολουθία ή συνδυασμός πρέπει να καταλήγει στη γραμμή του χορού και όχι προς τα πίσω. Ποτέ μην προσπεράσει κανείς άλλο ζευγάρι στη γραμμή χορού, πρέπει να μένουμε πίσω από το ίδιο ζευγάρι καθόλη την διάρκεια της tanda.   Να αποφεύγεται η σύγκρουση με άλλα ζευγάρια και να προστατεύουμε την ντάμα μας. Είναι ακριβώς όπως και στην οδήγηση ενός αυτοκινήτου - ακολουθούμε τους κανόνες του δρόμου, ώστε να μην βρεθούμε σε τυχόν ατυχήματα!

8. Cabeceó

Πώς μπορούμε να ζητήσουμε έναν χορό;  Στην Αργεντινή, το  «cabeceó» είναι βασικό.  Μπορούμε να έχουμε οπτική επαφή με το πρόσωπο που θα θέλαμε να χορέψουμε και να τους δώσουμε ένα σήμα, ένα νεύμα, ένα χαμόγελο, μια κλίση του κεφαλιού.Θεωρείται αγένεια να πάει κάποιος και να ζητήσει μια ντάμα για χορό, καθώς αυτό καθιστά δύσκολο σε μια ντάμα να πει «όχι».  Συνήθως ο καβαλιέρος  παίρνει μια θέση στην αίθουσα που θα τον διευκολύνει να πιάσει τη ματιά της ντάμας με την οποία επιθυμεί να χορέψει. Η ντάμα με την σειρά της μπορεί δεχθεί με μια συγκαταβατική κίνηση ή απλά να στρέψει αλλού το βλέμμα της σε δείγμα ότι δεν ενδιαφέρεται.  Η ντάμα, μπορεί επίσης να κοιτάξει προς τον καβαλιέρο που θέλει να χορέψει και για άλλη μια φορά, μπορεί ή δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Είναι ένα δίκαιο παιχνίδι και η πρόσκληση μπορεί να οδηγήσει στηνπίστα. Δοκιμάστετο!
Κάτι χρήσιμο:  Αν κάποιοι είναι στην milonga με το ταίρι τους μπορεί να μην είναι και η καλύτερη ιδέα να τους ζητήσουμε για χορό, εκτός αν φαίνεται ότι είναι ελεύθεροι να χορέψουν με άλλους. Αν το ζευγάρι κάθεται μαζί σε ένα τραπέζι, μπορεί να είναι πιο ευγενικό αν ο καβαλιέρος ζητήσει την ντάμα από τον συνοδό της αντί να χρησιμοποιήσει το cabeceó.  Αντιθέτως, δεν είναι σύνηθες για την ντάμα να επιδιώξει ένα χορό με έναν καβαλιέρο που συνοδεύει τη σύντροφό του.

9. Tandas / Cortinas
Συνήθως 4 τραγούδια συνθέτουν ένα tanda και υπάρχει ένα τραγούδι στο μεταξύ των σετ που ονομάζεται cortina (κουρτίνα). Μπορεί να θέλουμε να ζητήσουμε από κάποια να χορέψουμε στο 1ο τραγούδι του tanda αν ξέρουμε ότι μας αρέσει να χορεύει μαζί μας. Αν δεν έχουμε χορέψει με κάποια, ίσως είναι προτιμότερο να της ζητήσουμε να χορέψουμε στο 2ο ή 3ο τραγούδι.  Είναι σύνηθες όταν τελειώνει ο χορός στο τέλος του tanda να επιστρέφουμε στις επιμέρους θέσεις μας.  Κατά τη διάρκεια της Cortina, κανείς δεν πρέπει να στέκεται στην πίστα. Αν απολαμβάνουμε ένα ορισμένο tanda και επιθυμούμε να συνεχίσουμε το χορό, μπορούμε να προτείνουμε στη ντάμα μας να ξαναχορέψουμε αργότερα εκείνο το βράδυ.  Εκτός αν υπάρχει μια αμοιβαία συμφωνία, πάντα ευχαριστούμε την ντάμα μας και ευγενικά τελειώνουμε την tanda ώστε να μπορούμε να δώσουμε σε κάποιον άλλο την ευκαιρία να απολαύσει περισσότερους χορούς.  Με μια αρχή και ένα τέλος, αυτό κάνει τα 4 τραγούδια της tanda ακόμα πιο ξεχωριστά.

10. Σεβασμός
Παρά το γεγονός ότι το tango είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, παραμένει ένα μέρος της ιστορίας και του πολιτισμού της Αργεντινής.  Δεν μπορούμε να χορέψουμε tango, χωρίς να εκτιμήσουμε πλήρως αυτό.  Λάτρεις του Tango ταξιδεύουν στο Μπουένος Άιρες για να καταλάβουν και να αισθανθούν τι είναι το tango πραγματικά. Το Tango δεν είναι απλά ένας χορός που μπορούμε να μάθουμε. Είναι ένας τρόπος για να αγαπάμε τη ζωή.  Στο Μπουένος Άιρες, μπορούμε να συναντήσουμε πολλούς παλιούς μιλογκέρος με μεγάλη πείρα που χορεύουν το tango με την ίδια ευκολία που αναπνέουν.   Οφείλουμε φυσικά να δείξουμε σεβασμό στις γνώσεις τους και την σημαντική παρουσία τους.  Η μουσική tango έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και πάντα μεταφέρει μια αιώνια αρμονία που διαρκώς διερευνάται.  Ας σεβαστούμε αυτό πριν κάνουμε το άλμα σε εναλλακτική μουσική tango. Να ντυνόμαστε καθαρά και ενδεδειγμένα για την πίστα, να χαιρετάμε τους άλλους χορευτές και να ακολουθούμε τους κανόνες της γραμμής χορού.  Δεδομένου ότι σεβόμαστε το tango, το tango θα έρθει σε μας.

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

ΕΝΑΣ ΧΟΡΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ


Αργεντίνικο Τανγκό.
 Ένας χορός χωρίς όρια.




Ίσως το ταγκό να είναι ένα μυστικό παράθυρο που οδηγεί σε έναν άλλο κόσμο... πέρα από τον χρόνο και την ηλικία.

Το ταγκό είναι ίσως ο μόνος χορός που μπορεί να χορευτεί πραγματικά από κάθε ηλικία.

Ειδικά στην Αργεντινή, που είναι η γενέτειρά του οι ηλικίες των χορευτών μπορεί να κυμαίνονται από είκοσι ως ενενήντα!

Σε έναν κόσμο όπου κάθε μας πράξη και κάθε μας σκέψη καθορίζεται από κοινωνικά στερεότυπα και καταπιέζεται από τον φόβο της κριτικής των άλλων, το ταγκό προσφέρει μία ανάσα από την καθημερινότητα.

Στο ταγκό δεν υπάρχουν κανόνες που να θέτουν όρια. Δεν υπάρχουν «απαγορευτικά» λόγω καταγωγής, φύλλου ή ηλικίας.

Κάθε άνθρωπος έχει την ελευθερία να εκφραστεί, να παθιαστεί... να χορέψει. Οι χορευτές ξεπερνούν τον εαυτό τους, γίνονται κάτι ανώτερο, κάτι που η πραγματικότητα τους στέρησε, αλλά με το ταγκό μπορούν να το κατακτήσουν, έστω και για λίγο.

Το αργεντίνικο ταγκό δημιουργήθηκε από ανθρώπους που θεωρούνταν παράσιτα της κοινωνίας, σε φτωχικές συνοικίες και κακόφημους δρόμους.

Μέσα από το ταγκό, αυτοί οι άνθρωποι ξεσπούσαν, διασκέδαζαν, ζούσαν, σε έναν κόσμο που όλοι τους είχαν εγκαταλείψει. Οπότε το ταγκό είναι καθαρά ένας χορός για όλους, χωρίς εξαιρέσεις, αφού γεννήθηκε για να παρηγορεί και να δίνει φτερά στις ανθρώπινες ψυχές.

Η φλόγα του ταγκό εξακολουθεί να καίει με θέρμη ζεσταίνοντας τις καρδιές των χορευτών και προσκαλώντας όσους αναζητούν μία εμπειρία έξω από τους περιορισμούς της καθημερινότητας.